コレクション 子供、おもちゃ、夢 / よろしく
ART CRITIC
リニューアルの系譜
絵画によって形が生まれ変わったとき、芸術の内容にはすでに良いことが起こっています。そして、描かれた顔が当惑したり火傷を恐れたりすることなく太陽を真っ直ぐに見つめているときはいつでも、絵全体が光に向かって動き、人生の影に隠れていた側面を楽観主義へと一掃します。そして、人間の精神が通常は含むことができないものを 2 つの次元で収容し、小さなものを大きなものに、取るに足らないものを実質的なものに昇華させ、夢を現実のものにします。
マリア・パパフィリは、当然のことながら、試行錯誤された「優れた絵画の振る舞い」の方法を教えられましたが、彼女の芸術が、慣習に固執し、認識できる長い歴史に寄り添うような時期尚早の浪費に引きずり込まれることを許しませんでした。 -居住し、その結果、使い果たされたスペースが決定論的にリードします。彼女の姿はもともと、この人物が家の中で生きている人物であったかどうかにかかわらず、他の人、ヘルパーまたは同志、しばしば大君主および抑圧者の支援なしには誰も存在できなかった内部で進化している物語から提案された部分として投影されました。または単に、ルネッサンス絵画のモデルのイメージのように、フレーム内、ミラー内、つまりイメージ内に描かれることもあります。しかし、彼らはそこに長く留まるべきではありませんでした...
外の世界は辛抱強く待って、より明るく、より鮮やかな色とより強い感情を提供し、脈動する現実とのコンテストに芸術を挑発しました.パパフィリの姿が次々と窓から、バルコニーからのぞき、そこから庭へ、そして通りへと続いていった。彼らは最初の散歩のためにあえて外に出ました - 近く、言うまでもなく、常に監視下にありましたが、今回は監督がより緩くなり、個人は自律性に慣れ、次第に彼らの息苦しい支配から遠ざかりました。閉鎖的で保守的な絵画の風景。そして、成熟して衰弱し、寛大な繰り返しとマニエリスムの退化にさらされる代わりに、彼らは元気を取り戻し、ますます若くなり、最終的には小さな子供になりました.画家は清らかな湧き水でブラシを洗い流すために、人生の涼しい時代に目を向けました。
そして泉は - 他に何がありますか? - 子供達。これらは、抽象化の補完的な特徴のように、最初は控えめに登場し、次に恥ずかしがらずにまとめて、写真の長さと幅を完全に支配し、各写真に1つずつ、ナレーションの責任を負うことを宣言しました。しかし、彼らはまた、私たちの世界の表現の排他性を引き受けます。なぜなら、時には彼らは絶対的な方法でキャンバスを制御し、破壊機能を持つ可能性のあるものをすべて置き換える傾向があり、他のものでは、概念的な現実のオブジェクトとエンブレムだけに囲まれているからです。 .そして見る人は、これらの人物像を単に生命力、無邪気な笑顔、無邪気な顔をしかめるなどの単なる表現としてではなく、描写とはいえ、芸術、存在、そして新しい未来のシンボルの有機体における攻撃的でより回復力のある細胞として扱うよう求められます。 、間違いなくもっと希望があります。それはまさしく重要な芸術的声明がなされるポイントである：無垢が絵画に接ぎ木される時が来たということである.現在、画家は、子供たちだけの監督の下で、多色のパターンと明るいメッセージであふれた、物語の都市、遊びの魔法の都市を構築しています。太陽でさえ、鳥、ザクロ、おもちゃの車と同じ機能カテゴリのカルトオブジェクトです...風景の絵全体が脈動し、不屈の白い魔法の自由で展開します。キャンバスの枠組みを突き破り、あたかもすべての見る者を贖いの現実、悪夢の入る余地のない夢の小宇宙に含めるかのように。疑問。そして、この旅には、パパフィリが残した筆跡を自信を持ってたどることができる道があります。
これは、プラスチックの能力とよく組織化された専門知識を備えた説得力のある環境がなければ、真実ではありません。画家は、基本的な肖像画の細部を面白く強調した強調に転用し、特に彼女の最近の作品では、構成の中心であるコアに重みを与える方法で、リアリズムの言葉を使用しています。その時点から、彼女はスタイルの厳格さを周辺的に排除し、絵の補完的な特徴、構成の構造と物語の完成に必要な特徴を対価に凝縮します。したがって、読書はゲームになり、終わりに近づくにつれてリラックスするメカニズムがあります。パパフィリはまた、主題とスペクタクルの両方の観点から彼女の業績を非常に高いトーンで保ちながら、視点を混乱させ、鮮やかな色の変化でミザンシーンを照らす彼女の能力を証明しています.
若い芸術家が若者の導きに従って創作を行ったり、年配の芸術家が絶え間なく生まれ変わるたびに新しく生まれ変わったりするのを見るとき、私は芸術の未来に自信を感じます。その新しいイメージと意味で。画家のマリア・パパフィリは、アカデミズムの灰色の影 (他のアーティストにとって安全な影) をあえて残し、目をくらませる光と希望に満ちた色へと進んでいきました。
アントニス・ブルツァス
Antonis Bouloutzas は作家です。彼はギリシャの美術雑誌 Eikastika と ARTI International の発行者です。
...................................................
ギリシャ語
ΚΡΙΤΙΚΗΑΝΑΛΥΣΗ
Η Γενεαλογία μιας Ανανέωσης
Όταν η μορφή εμφανίζεται αναγεννημένη μέσα από τη ζωγραφική, τότε κάτι καλό έχει ήδη σνβεί στο περιεχόμηες τέχ. Και όποτε ένα πρόσωπο απεικονιζόμενο βλέπει κατάματα τον ήλιο δίχως αμηχανία ή φόβο μην καεί, τότε και η ζωγραφική ολόκληρη κινείται προς το φως, για να συμπαρασύρει στην αισιοδοξία τη σκιασμένη όψη της ζωής. Και να χωρέσει, στις δύο διαστάσεις της όσα συνήθως δεν χωρεί η διάνοια του ανθρώπου, αναβαθμίζοντας τα μικρά σε μεγάλα, τα ασήμαντα σε σπουδαία, κάνοντας τα όνειρα πραγματικότητες.
Η Μαρία Παπαφίλη διδάχτηκε, καθώς ήταν φυσικό, τους δοκιμασμένους τρόπους «καλής ζωγραφικής συμπεριφοράς», όμως δεν άφησε την τέχνη της να παρασυρθεί στον πρόωρο μαρασμό, προς τον οποίο νομοτελειακά οδηγούν η εμμονή στη συμβατικότητα και το βόλεμα σε έναν αναγνωρίσιμο, παλαιοκατοικημένο και κατά συνέπειαν εξαντλημένοχώρο。 Οι φιγούρες της είχαν προβληθεί αρχικά ως προτασσόμενα μέρη μιας ιστορίας που εξελισσόταν στο εσωτερικό, όπου κανείς δεν ήταν δυνατόν να υπάρχει χωρίς τη στήριξη κάποιου άλλου, παραστάτη ή συμπαραστάτη, συχνά δεσπότη και καταπιεστή, είτε αυτός ήταν μια φυσιογνωμία ζώσα του σπιτιού, είτε απλά εικονιζόμενος πότε σε κάδρο, πότε σε καθρέφτη, δηλαδή σαν εικόνα μέσα στην εικόνα, κατά το πρότυπο της αναγεννησιακής ζωγραφική. Όμως, δεν έμελλε να μείνουν για πολύ εκεί...
Ο έξω κόσμος περίμενε καρτερικά, προσφέροντας περισσότερο φως, ζωηρότερα χρώματα και πιο δυνατές συγκινήσεις, προκαλούσε την τέχνη σε αναμέτρηση με τη σφύζουσα πραγματικότητα. Μία μία οι φιγούρες της Παπαφίλη ξεμύτιαν στο παράθυρο παράθυρο στον εξώστη, για να περάσουν από εκεοστοννλόγευρο σμαορο σμαοι ό κ Τολμούσαν δηλαδή την έξοδο, τον πρώτο τους περίπατο, εννοείται κοντινό και πάντα επιτηρούμενες, τούτη τη φορά όμως η εποπτεία γινόταν πιο ελαστική, τα πρόσωπα εθίζονταν στην αυτονομία, αποκόβονταν προοδευτικά από τον ασφυκτικό έλεγχο του περίκλειστου και συντηρητικού ζωγραφικού τοπίου. Και αντί να ωριμάζουν και να μαραζώνουν, εκτεθειμένα στη βολική επανάληψη και τη μανιεριστική φθορά, αναζωογονούνταν, γίνονταν όλο και νεαρότερα, κατέληγαν μικρά παιδιά. Η ζωγράφος στρεφόταν προς τη δροσερή ηλικία της ζωής για να ξεπλύνει τον χρωστήρα της στα πεντακάθαρα νερά πηγώ.
Και οι πηγές είναι -τι άλλο;- τα παιδιά. Που έκαναν την εμφάνιση τους πρώτα διακριτικά, ως παραπληρωματικά στοιχεία της αφήγησης, κι έπειτα απροσχημάτιστα και μαζικά, για να κυριαρχήσουν εντελώς στο μήκος και το πλάτος της εικόνας, ένα σε κάθε πίνακα, δηλώνοντας ότι αναλαμβάνουν την ευθύνη της αφήγησης. Αλλά και την αποκλειστικότητα της εκπροσώπησης του κόσμου μας, αφού άλλες φορές ελέγχουν με απόλυτο τρόπο τον καμβά, τείνοντας να εκτοπίσουν οτιδήποτε μπορεί να λειτουργήσει αποδομητικά, και άλλες φορές περιβάλλονται μονάχα από αντικείμενα και εμβλήματα μιας ιδεατής πραγματικότητας. Και ο θεατής καλείται να αντιμετωπίσει τούτα τα πρόσωπα, όχι σαν απλές αποτυπώσεις ζωντάνιας, άδολου χαμόγελου ή αφοπλιστικής γκριμάτσας, αλλά, σαν επιθετικά, ανθεκτικότερα στον οργανισμό της τέχνης, κύτταρα, υπάρξεις και σύμβολα ενός καινούργιου, έστω εικονογραφημένου, μέλλοντος, ασφαλώς πιο ελπιδοφόρου. Είναι ακριβώς το σημείο μιας βαρύνουσας καλιτεχνικής δήλωσης: πως ήρθε ο καιρός να μπολιαστεί η ζωγραφική αθωότητα.
Ήδη, η ζωγράφος χτίζει παραμυθουπόλεις, μαγικούς παιχνιδότοπους, υπό την αποκλειστική εποπτεία των παιδιών, πλημμυρισμένους από πολύχρωμα σχήματα, και φωτεινά μηνύματα. Ακόμα και ο ήλιος είναι λατρευτικό αντικείμενο, στην Ίδια χρηστική κατηγορία μάλιστα με ένα πουλί, ένα ρόδι, ένα αυτοκινητάκι... η τοπιογραφία ολόκληρη πάλλεται και ξεδιπλώνεται με την ελευθερία μιας ακατανίκητης λευκής μαγείας, τείνοντας να διασπάσει και το πλαίσιο του καμβά, σαν για να συμπεριλάβει κάθε παρατηρητή σε μια πραγματικότητα λυτρωτική, σε έναν ονειρικό μικρόκοσμο, όπου δεν έχουν χώρο οι εφιάλτες, άρα μπορεί να καταφεύγει εκεί η ανθρώπινη ύπαρξη όποτε νιώθει ότι πνίγεται από αμφιβολίες. Και για το ταξίδι αυτό υπάρχει μονοπάτι που μπορείς να το διαβείς, ακολουθώντας με ασφάλεια τις πινελιίυηηίηίηίνει Παίσ Κ πί ω
r単λατούταδενθαμπορούσανναείναιαληθιν原、χωρίςέναπεριβλλονπειστικό、παρουσιασμένλαωωωωωωωωωナーΗ ζωγράφος χρησιμοποιεί τη γλώσσα του ρεαλισμού, με τρόπο ο οποίος εκτρέπει τις λεπτομέρειες της βασικής προσωπογραφίας σε διασκεδαστικούς εμφατικούς τονισμούς, δίνοντας έμφάση -ιδιαίτερα στα πιο πρόσφατα έργα της- στο κέντρο της σύνθεσης, στον "πυρήνα, Από εκεί και πέρα, αναιρεί περιφερειακά την αυστηρότητα της γραφής, πυκνώνοντας σε αντίβαρο τα συμπληρωματικά στοιχεία του πίνακα, τα απαραίτητα για τη δομή της σύνδεσης και την ολοκλήρωση της ιστορίας. Έτσι, η ανάγνωση γίνεται ένα παιχνίδι, με μηχανισμούς χαλάρωσης όσο πλησιάζει προς το τέλος του. Η Παπαφίλη αποδεικνύει επίσης την ικανότητα της να ανατρέπει την προοπτική και να φωτίζει με ζωηρές χρωματικές εναλλαγές το σκηνικό, κρατώντας σε εξαιρετικά υψηλούς τόνους τόσο το θεματικό, όσο και το θεαματικό της επίτευγμα.
Αισθάνομαι ασφάλεια για το μέλλον της Τέχνης, όταν οι νέοι καλλιτέχνες δημιουργούν ακολουθώντας τη νεότητά τους, ή όταν οι παλαιότεροι εμφανίζονται διαρκώς ανανεωμένοι, κάθε φορά πρωτόβγαλτοι στον κόσμο μας, ο οποίος στα μάτια τους (θα έπρεπε και στα δικά μας) είναι ανεξάντλητος σε καινούργιες εικόνες και έννοιες。 Η ζωγράφος Μαρία Παπαφίλη είχε την τόλμη να αφήσει πίσω της τις γκρίζες, για αρκετούς άλλους καλλιτέχνες ασφαλείς, σκιές του ακαδημαϊσμού και να περάσει στα εκτυφλωτικά φώτα και στα ελπιδοφόρα χρώματα.
Αντώνης Μπουλούτζας
Ο Αντώνης Μπουλούτζας είναι συγγραφέας. Υπήρξεεκδότης των περιοδικών «Εικαστικά» και «ARTI International».
...................................
よろしく
子供たちの顔と形が混ざり合い、魔法の世界を思い起こさせる状況に埋め込まれ、カラフルなシンボルと明るい形にあふれています。一見無関係な情報の空間で、のんきで楽しい気分を示す態度。色の価値に重点を置いてうまく設計されたフォームは、特定の形態学的構造を明らかにするという親切なモダニズムの野心を持って提示されるのではなく、単に自分の夢の世界に存在することを目指しています。
マリア・パパフィリは、そのような世界を絵画で構築し、現代の社会的および自然環境における彼らの役割を利用するための最後の努力として、巧妙で創造的な遊びでそれらを明らかにし、引用し、再定義して、彼女の作品の主人公に惜しみなく彼を提供します。正確な形は、最初に、驚いた観察者の物語の並置として視聴者に開示されます。しかしその過程で、彼らは逆説的な芸術的構成として現れ、シュールな側面さえ与えます。最後に、彼らは使命を果たし、彼らの特別な概念的およびイデオロギー的内容を緊急に彼らの世界を求める人に預けます.
主に人間中心的であるアーティストは、特定のルールに従い、自身とその周囲の感情的サイコグラフィーアプローチを目的としたモデルの存在を使用して作成します。色の表現主義的使用、印象派運動の教訓だけでなく、ネオリアリズムの流れによる影響も、彼女の作品と造形芸術の価値観に触媒的な影響を与えています。強固な基盤の上に。アーティストは油彩とアクリル絵の具を使用し、最初に下書きをすることが多く、筆を使って完成させます。同様に、寒色と暖色のダイナミックな堆積は、構成の必要なバランスを損なうことなく、対立的に機能します。テクスチャーは、穏やかで、大きな発作がなく、特別な静けさと調和を助け、すべての人に与えます.
マリア・パパフィリはダイナミックな絵画でアーティストとしてのキャリアをスタートさせ、絵画の分野での存在感を高めました。豊富な技術的知識、強い意志、規律、勤勉さを備えた表現方法を知っている豊かな世界を提供しました。アテネ美術学校にモラリス氏とミタラス氏の教師がいることから、彼らほどの規模の教師であれば、生徒の将来に対する信念をサポートするためにこれ以上の保証を求めることはないと確信しています。同様に、マックス・エルンストが特定の表示モードを説明するために彼女のイメージで作成するアーティストの能力は、「物事の真の本質を変えることなく、世界の家具を穏やかに動かす穏やかな地震に匹敵する、真実へのアプローチ」です。 」、仕事に特別な重要性を与えます。
ジョン・パパフィゴス
AICA所属の美術評論家
................................................
ΚΡΙΤΙΚΗΑΝΑΛΥΣΗ
Παιδικά πρόσωπα και μορφές, αναμεμειγμένες και ενσωματωμένες σε καταστάσεις που θυμίζουν μαγικούς κόσμους, πλημμυρισμένους από πολύχρωμα σύμβολα και φωτεινά σχήματα. Στάσεις που δηλώνουν μια ανέμελη και χαρούμενη διάθεση σ΄ένα χώρο φαινομενικά ασύνδετων πληροφοριών. Φόρμες σωστά μελετημένες με έμφαση στις χρωματικές αξίες, οι οποίες απεικονίζονται όχι με την ευγενική μοντερνιστική φιλοδοξία να φανερώσουν τις ιδιαίτερες μορφικές τους δομές, αλλά με απώτερο στόχο απλά να υπάρξουν στο δικό τους ονειρικό κόσμο.
Ένα τέτοιο κόσμο χτίζει με τη ζωγραφική της η Μαρία Παπαφίλη και αυτόν προσφέρει απλόχερα στους πρωταγωνιστές των συνθέσεων της, αποκαλύπτοντας, παραθέτοντας και επαναπροσδιορίζοντάς τους σε μια έντεχνη και δημιουργική αναπαραγωγή, σαν μια ύστατη προσπάθεια αξιοποίησης του ρόλου τους, μέσα στο σύγχρονο κοινωνικό και φυσικό περιβάλλον . Οι συγκεκριμένες μορφές αποκαλύπτονται αρχικά στο θεατή σαν αφηγηματικές παραθέσεις ενός έκθαμβου παρατηρητή. Στη πορεία παρουσιάζονται 詳細 παράδοξες εικαστικές συνθέσεις, προσδίδοντας μάλιστα συτές μια υφέρπουσα στσάουρεα άουρεα ισ Τελικά εκπληρώνουν την αποστολή τους, καταθέτοντας το ιδιαίτερο νοηματικό και ιδεολογικό τους περιεχόμενο σε όποιον επιτακτικά αναζητήσει τον κόσμο τους.
Ούσα κυρίως ανθρωποκεντρική η καλλιτέχνιδα φιλοτεχνεί με τη παρουσία μοντέλου, η επιλογή του οποίου υπακούει σε συγκεκριμένους κανόνες και αποσκοπεί στη συναισθηματική- ψυχογραφική προσέγγιση του ιδίου αλλά και του περιβάλλοντος χώρου. Η εξπρεσιονιστική χρήση του χρώματος, τα διδάγματα του ιμπρεσιονιστικού κινήματος, αλλά και οι επιρροές από το ρεύμα του νεορεαλισμού επιδρούν καταλυτικά στο έργο της και διαμορφώνουν ζωγραφικές αξίες δομημένες σε στέρεες βάσεις. Δουλεύει τα λάδια αλλά και τα ακρυλικά, συχνά με προσχέδιο, ενώ με τη βοήθεια πινέλου ολοκληρώνει τη προσπάθεια. Παράλληλα η δυναμική εναπόθεση ψυχρών αλλά και θερμών χρωμάτων, λειτουργεί αντιπαραθετικά, χωρίς να θέτει σε κίνδυνο την αναγκαία ισορροπία της σύνθεσης. Οι ματιέρες ήρεμες, χωρίς ιδιαίτερες εξάρσεις, 比較してください.
Η Μαρία Παπαφίλη ξεκίνησε την πορεία της δυναμικά και επέβαλε την παρουσία της στο χώρο της ζωγραφικής, έχοντας σαν εφόδια ένα πλούσιο κόσμο που ξέρει να τον εκφράζει με μια αξιόλογη τεχνική γνώση, ισχυρή βούληση, πειθαρχία και εργατικότητα. Έχοντας δασκάλους στη Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας τον Μόραλη και τον Μυταρά, είμαι πεπεισμένος ότι ένας δάσκαλος του μεγέθους τους, δε θα ζητούσε περισσότερα εχέγγυα για να στηρίξει τη πίστη του στο μέλλον του μαθητή του. Παράλληλα η δυνατότητα της ζωγράφου να προκαλεί με τις εικόνες της αυτό που ο Max Ernst αποκάλεσε για να εξηγήσει τον ιδιαίτερο τρόπο απεικόνισης << μια προσέγγιση της αλήθειας, συγκρίσιμη με έναν ελαφρύ σεισμό που απαλά μετακινεί την επίπλωση του κόσμου, χωρίς να μεταβάλλει την αληθινή ουσία των πραγμάτων>>, δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στο έργο της.
Γιάννης Κ. Παπαφίγκος
Κριτικός τέχνης- μέλος της AICA
...................................................
オーラの痕跡のコレクション
ART CRITIC
英語
見た目の魅力で
実際、魅力的なのは、カリスマ的なアーティスト、マリア・パパフィリがインスピレーションを得て描いた肖像画です。
情熱と偉大な熟練。肖像画 - 彼女自身の精神によって指示された「創造物」 - そしてそれゆえ
どんな標準化にも不浸透性 - 彼女の個性のバラストを放ちます。そしてこれは、カリスマ性のある
単純にその形態ではなく、各モデルの気質をトリガーします。
パパフィリの精神が完全に刺激されるインスピレーションとダイナミックな送信機と受信機
反応するのは、描かれた人物の表現力豊かな外観であり、文字通り、私たちも魅了します。
ここでのカリスマ的な出発点は、すべての人物の目です。外部だけを反映しない目
刺激だけでなく、固有の証言と固有の経験。いずれにせよ、採用する目
ビジョンだけでなく、直接的に可能な限り活性化される視聴者の精神全体
彼らとのコミュニケーション。
できるだけ多くの経験を反映する目。多くのシチュエーションに遭遇した目
運命の打撃に屈することなく。無関心に追い越すことのできない目。目
それはあなたに伝えるためにあなたの中に浸透します：彼のオーラがある限り、意味のある形而上学的なもの
気になる、メッセージ。
目 - バラストで使用されたライブの以前の多くのサイクルの証言。オーケストレーションされた目
独創的に選択された色の画家の非常に才能のあるパレットによる無限のビジョンに従って
無尽蔵の魅力を増しています。
目 - 本質的に独自の美徳で解読された魂の<鏡>
一生の経験と態度 やめた後もずっと付き添う目
あなたの前にそれら;効果的にコミュニケーションするために、バンプまですべての瞬間を経験する目
アートのあまりなじみのない視聴者でさえも。あなたの魂と体に本物を伝える目
地球だけでなく、彼らの形而上学的な存在に由来する「精神」。を指す目
そして可能な限り表現する - 直接的または間接的に古代によって征服された神秘的な第3の目
文化とそれぞれのフィクション。
私たち一人一人の世界は彼のものであるという迷信を最大限に証明する時間の経過に伴う目
目。そして、パパフィリの絵画の目は、美しさ、光、世界、
宇宙、生命。
単にそれらを暗示していない概念-光学的に-パパフィリですが、逆に移植する概念
心理的にも精神的にも、私たちの奥深くに。彼女の潜在的な才能を超えた困難な仕事が彼女を証明する
特に豊かな内なる世界：彼女の「形而上学的な」質感の感受性。感性、おかげで成功し、
特に重要なアーティストであることに加えて、有形の性質の間の才能のある介入として行動すること
そして宇宙の「磁気」オーラの中で。そして、これこそまさに、宇宙論のイデアが中継するものです。
何よりも彼女の時代を超越した肖像画を通して私たち。視覚的に可能な限り受け取った肖像画
宇宙の放射からカリスマ的に私たちを時代を超越した実存的なものに変えるために不可欠なもの
メッセージ。
ドラ・イリオプル=ローガン
Dr. 美術史家 – 美術評論家
オフィシエ・デ・アーツ・エ・デ・レトル（フランス）
................................................................... .........
ザ・フェイス・コスモグラフィー
マリア・パパフィリは、彼女の作品のこの特定の統一において、混合された素材、シーク、トレースで作られています。
記憶と現実、感覚と印象を深化させ、選択する。
女性の。彼女の繊細な表情で、画家は彼らの輝き、誇り、栄光を特定し、強調します。
腕に抱いたり、周りに子供を抱えたりする一連の女性と母親。女性
そして子供たちは、至福の雰囲気を通して、寓意的な葉で春の感覚を思い起こさせます
そして、千一夜のおとぎ話と液体の上に喉が渇いて芽生えた花
そして消えない魔法。
これらの官能的な絵画では、その即時性と正直さで視聴者を武装解除し、気味の悪い
潜在的なエロチシズムによって難攻不落の叙情性がポジティブに現れる。深部から表面まで
季節と精神的な気分、振動とリズムに実体を与える側面と形を明らかにし、
女性の力と暖かさ、親しみやすい人の魅力と異国情緒から来る
そして同時に遠い。これらの作品における日常生活は、神話と想像と現実に出会い、
さまざまなバージョンと寸法で。
特別な愛情と優しさで、マリア・パパフィリスは色のレイヤーを使用して恐ろしいものを解釈します。
彼女のテーマへの詩的なメモを通して機能する無関係な物語。適切な設計と
色の相互作用、特に興味深い対照的な色調が明らかになります。さらに、用語
これらの作品のシンタックスを補完し、予想外の緊張と段階的なフラッシュを区別します
または魅力的なパラドックスを作成するくぼみ。
これらの作品の構造は、深さと表面の対話で表され、1 つを識別します。
材料の密度または帯電防止希釈を使用して、他の座標を調整します。しかも層序は
物質レベルの一部は、感情的な水分を伝達するように形成されており、私たち自身を癒すことを望んでいます
予期しないことに直面して私たちの驚きを引き起こしながら、凝視します。
マリア・パパフィリスの華麗で婉曲的なフォルムは、調和の取れたバランスを通して現れます。
驚くほど武装解除します。そしてそれは、私たちの画家が人生の終わりの喜びを明らかにする方法にあります。
愛情と官能性を持って管理し、モラル、そして何よりも文化的豊かさを私たちに伝えます
これらのイメージ、普遍的な人間の真実によって注入されました。喜びと継続を形作る真実
人生の力と喜びを包括する、リフレッシュされたコスモグラフィー。
アテナ・スキナ
美術史家、文化論
...................................
Στηγητειάτουβλέμματος
Σαγηνευτικά είναι, όντως, τα πορτραίτα που έχει με έμπνευση, πάθος και μεγάλη μαεστρία ζωγραφίσει,
ηχαρισματικήκαλλιτέχνιδαΜαρίαΠαπαφίλη。 Πορτραίτα – “δημιουργίες” καθώς 比較する Πορτραίτα από
αυτόν καθαυτόν τον ψυχισμό της - και γι αυτό αδιάβροχα σε κάθε τυποποίηση - ακτινοβολούν το έρμα
της προσωπικότητας της。 Και αυτό, με χαρισματικό έναυσμα την ιδιοσυγκρασία του εκάστοτε μοντέλου
καιόχι、απλά、τημορφολογίατου。
詳細はこちら
πλήρως ο ψυχισμός της Παπαφίλη στέκει το κατ εξοχήν εκφραστικό βλέμμα των απεικονιζόμενων
μορφών που στην κυριολεξία, μαγνητίζει και το δικό μας. Χαρισματική αφετηρία αποτελούν, εδώ, τα
μάτια της κάθε μορφής. Μάτια στα οποία καθρεφτίζεται όχι μόνο το εκάστοτε εξωτεικό ερέθισμα αλλά και
οι ενδογενείς、μαρτυρίες και τα εγγενή βιώματά της。 Μάτια που, στην κάθε περίπτωση, επιστρατεύουν
όχι μόνο την όραση αλλά ολόκληρο τον ψυχισμό του θεατή που ενεργοποιείται σε μιαν όσο γίνεται πιο
άμεση επικοινωνία μαζί τους.
Μάτια που εκφράζουν μύριες 詳細 εμπειρίες και βιώματα. Μάτια που έχουν βιώσει πολλές καταστάσεις
δίχως να καμφθούν από τα χτυπήματα της μοίρας. Μάτια που σε καμία περίπτωση δεν σε αφήνουννα
τα προσπεράσεις αδιάφορα .Μάτια που διεισδύουν μέσα σου για να σου μεταφέρουν: ένα ουσιαστικό
και μεταφυσικό σε πνοή μήνυμα.
Μάτια- μαρτυρίες για πολλούς παλαιότερους κύκλους ζωής, χρισμένους με έρμα. Μάτια που
ενορχηστρώνονται σε ένα αέναο όραμα μες από την ιδιαίτερα προικισμένη παλέτα της μες από τα
ευρηματικά επιλεγμένα χρώματα που ενισχύουν στο έπακρον την ανεξάντλητη γοητεία τους.
Μάτια - καθρέπτες της ψυχής στα οποία έχουν αποκρυπτογραφηθεί με μοναδική ενάργεια ουσιαστικά
βιώματακαιεμπειρίες。 Μάτια που σε συντροφεύουν για πολύ καιρό αφότου πάψεις να τα έχεις
μπροστάσου。 Μάτια που βιώνουν την κάθε στιγμή μέχρι τα μύχια για να επικοινωνήσουν ουσιαστικά
ακόμη και με τον λιγότερο εξοικειωμένο με την τέχνη θεατή. Μάτια που σε κατακυριεύουν ψυχή τε και
σώματι για να σου μεταδώσουν ένα αυθεντικό “απόσταγμα” όχι μοναχά από τη γήινη αλλά και από
τη μεταφυσική υπόστασή τους. Μάτια που αναφέρονται και εκφράζουν όσο είναι δυνατό - εικαστικά -
το μυστηριώδες 3ο μάτι, άμεσα ή έμμεσα 比較βεβλημένο μες από τους αρχαίους πολιτησμούς και τις
αντίστοιχες「μυθοπλασίες」。
Μάτια διαχρονικά που τεκμηριώνουν στο έπακρον το απόφθεγμα ότι: ο κόσμος για τον καθένα μας
είναιτο「μάτι」του。 Και, αυτό, ακριβώς, επειδή το μάτι υπερκαλύπτει μεταφορικά τις έννοιες: ομορφιά,
φως、κόσμος、σύμπαν、ζωή。
Έννοιες που δεν τις υπαινίσσεται απλά - οπτικά - η Παπαφίλη αλλά που, αντίθετα, τις 「μεταμοσχεύει」
βαθιά μέσα μας, τόσο ψυχολογικά όσο και πνευματικά. Δύσκολο εγχείρημα που πέρα από το δυναμικό
της ταλέντο επαληθεύει τον πλούσιο εσωτερικό της κόσμο, κυρίως δε τη "μεταφυσική" σε υφή ευαισθησία
τησ。 Ευαισθησία χάρη στηνοποία κατορθώνει πέρα και από ιδιαίτερα σημαντική καλλιτέχνιδα να
λειτουργεί σαν προικισμένο "διάμεσον" ανάμεσα στην απτή φύση και στη "μαγνητική" αύρα της
κοσμογονίας。 Και αυτήν, ακριβώς, την Ιδέα της κοσμογονίας είναι που μας αναμεταδίδει πάνωαπ' όλα
μες από τα διαχρονικά πορτραίτα της。 Πορτραίτα που έχουν “εισπράξει” όσο είναι εικαστικά δυνατό,
κάτιτοουσιαστικό、απότηνακτινοβολίατηςκοσμογονίας。 για να μας μεταγγίσουν χαρισματικά ένα
διαχρονικό, υπαρξιακό μήνυμα.
Ντόρα Ηλιοπούλου-Ρογκάν
Δρ。 Ιστορικός της Τέχνης – Τεχνοκριτικός
オフィシエ・デ・アーツ・エ・デ・レトル
...................................
H Κοσμογραφία του Προσώπου
Η Μαρία Παπαφίλη, στην ιδιαίτερη αυτή ενότητα των έργων της, φιλοτεχνημένων με μεικτά υλικά,
αναζητείκιιχνηλατεί、εμβαθύνεικιεπιλέγει、μνήμεςκαιπραγματικότητες、αισθήσειςκιεντυπώσεις、
προερχόμενες από ένα πλήθος γυναικών. Με το ευαίσθητο βλέμμμα της, η ζωγράφος εντοπίζει κι
αναδεικνύει την λάμψη, την υπερηφάνεια και το μεγαλείο που εκπέμπουν, μια σειρά από γυναίκες και
μητέρες, οι οποίες κρατούν στην αγκαλιά τους ή έχουν γύρω τους παιδιά. Γυναίκες και παιδιά, μέσα
από μια ευδαιμονική ατμόσφαιρα, φέρνουν στον νου αισθήσεις της, με αλληγορικά φυλώλώματα
και άνθη, που έχουν θαρρείς φυτρώσει κατά τις χίλιες και μια νύχτες των παραμυθιών και μιας ρευστής
και παράλληλαανεξίτηλης μαγείας。
Στα αισθαντικά αυτά ζωγραφικά έργα, που αφοπλίζουν τον θεατή με την αμεσότητα και την ειλικρίνειά
τους、比較 εμφανίζεται ένας υφέρπων λυρισμός、διαποτισμένος από έναν λανθάνοντα ερωτισμό。
Από το βάθος προς την επιφάνεια αποκαλύπτονται όψεις και μορφές που δίνουν υπόσταση σε εποχές
και ψυχικές διαθέσεις, δονήσεις και ρυθμούς, προερχόμενους από την γυναικεία δύναμη και θαλπωρή,
απότηνέλξηκαιτονεξωτισμότουπροσεγγίσιμουκαιταυτοχρόνωςτουμακρινού。 Ηκαθημερινότητα
στα έργα αυτά σ υναντά τον μύθο και η φαντασία την πραγματικότητα, στις ποικίλες εκδοχές και τις
διαστάσεις της。
Με ιδιαίτερη στοργή και τρυφερότητα, η Μαρία Παπαφίλη, χρησιμοποιεί στρώσεις χρωμάτων, που
μεταφράζουν θωπευτικά θαρρείς, άγραφες ιστορίες που λειτουργούν μέσα από ποιητικές νότες, στα
θέματάτης。 Μέσα από τις κατάλληλες μάλιστα σχεδιαστικές τους και χρωματικές αλληλεπενέργειες,
έρχονται στο προσκήνιο ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες αντιθετικές τονικότητες. Η υφολογία άλλωστε
συμπληρώνει νοηματικά τους συνειρμούς αυτών των έργων, στα οποία διακρίνει κανείς απρόσμενες
εντάσεις και διαβαθμιζόμενες λάμψεις ή と比較してください。
Η δομή στα έργα αυτά, μετουσιώνεται σε έναν διάλογο βάθους κι επιφανείας, προσδιορίζοντας η
μια συντεταγμένη την άλλη, με πυκνότητα ή αντιστικτική αραίωση του υλικού。 Η στρωματογραφία
άλλωστε των επιπέδων του υλικού είναι έτσι διαμορφωμένη, ώστε να μεταδίδει συγκινησιακή υγρασία,
επιθυμώντας θαρρείς να ξεδιψάσει το δικό μας βλέμμα, κεντρίζοντας παράλληλα την έκπληξή μας
μπροστά στο απροσδόκητο。
Οι ευφρόσυνες κι ευδαιμονικές μορφές της Μαρίας Παπαφίλη, εμφανίζονται μέσα από τις αρμονικές
τους ισορροπίες, αιφνιδιάζοντάς μας αφοπλιστικά. Κι αυτό έγκειται, στους τρόπους που η ζωγράφος
μας αποκαλύπτει την χαρά εντέλει της ζωής, κατορθώνοντας με στοργή κι αισθαντικότητα, να μας
μεταδώσει τα ήθη και κυρίως τον πολιτισμικό πλούτο που μεταγγίζον αυτές οι εικονομορφές της,
τις πανανθρώπινές τους αλήθειες。 Τις αλήθειες, που διαμορφώνουν μια χαρμόσυνη και συνεχώς
ανατροφοδοτούμενηκοσμογεωγραφία、ηοποίαεμπερικλείειτηνδύναμηκαιτηνευφροσύνητηςζωής。
Αθηνά Σχινά
Ιστορικός Τέχνης & Θεωρίας του Πολιτισμού